Pozew o rozwód Przeworsk - Adwokat radzi
Jak zaznacza adwokat rozwodowy, rozwód to rozwiązanie przez sąd, ważnego związku małżeńskiego, na żądanie jednego lub obojga małżonków. Z pominięciem uznania współmałżonka za zmarłego, jego śmierci lub unieważnienia małżeństwa jest jedną z sytuacji kończących małżeństwo.
W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym w art. 56 § 1 wymienione są dwie przesłanki, tj. trwałość i zupełność rozkładu pożycia,
z tym, że muszą one wystąpić łącznie. Jak podkreśla specjalista rozwodowy oznacza to w praktyce, że między małżonkami muszą całkowicie
zaniknąć więzi w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej. Dodatkowo, rozpoznanie konkretnego przypadku, musi kierować do
wniosku, że ewentualny powrót współmałżonków do wzajemnego pożycia z pewnością nie nastąpi. Jeżeli już
doszło między małżonkami zupełnego i do trwałego rozpadu pożycia, to
takie sytuacje jak wspólne uczestniczenie w wyborach, imprezach
czy spotkaniach u znajomych, a także wspólne spożywanie
posiłków albo niesienie pomocy w trakcie choroby, nie
będą świadczyły o ewentualnym nawiązaniu pożycia małżeńskiego między dotychczasowymi partnerami.[1]
Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.
Prawnik, adwokat rozwodowy Przeworsk zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.
Kiedy nie będzie rozwiązania małżeństwa?
Adwokat rozwodowy zaznacza, że Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia wspomnianych pozytywnych przesłanek, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o sytuację, w której wskutek rozwiązania małżeństwa mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo taka decyzja byłaby w sprzeczności z innym zasadami współżycia społecznego. Również wtedy gdyby oczekiwał tego małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji rozwiązanie małżeństwa może nastąpić jednak nastąpoi, jęzali drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
"Aby bardziej rzetelnie przedstawić negatywne strony rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność odzwierciedla nam orzecznictwo" - wskazuje prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. W związku z tym orzeczenie rozwiązania małżeństwa osób starszych nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednakże jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia to takie rozwiązanie będzie sprzeczne z zasadami życia społecznego.
Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]
Poblem alkoholowy
W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]
W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.
Kwestie małżeńskie a dzieci
Według adwokata specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci jest rozpatrywane tylko pod kątem ekonomicznego pogorszenia się ich sytuacji, może to nie być wystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]
Zdrada małżeńska
Nie przesądza także o orzeczeniu przez sąd rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które sąd powinien brać pod uwagę przy orzekaniu, wskazują bowiem, że w małżeństwie nawet ciężkie przewinienia, w tym naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane, zaś pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera w swej definicji wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces niż stan niezmienny.[7]
Dokonując oceny czy w konkretnej, rozpatrywanej sprawie faktycznie małżeństwo przestało już istnieć i czy nie ma już żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, sąd weźmie także pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeżeli jednak w trakcie procesu okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa raptem kilka tygodni, to wspomniane wcześniej doświadczenie życiowe podpowiada, że - chociaż może to wyglądać się różnie na tle okoliczności rozpatrywanej sprawy - to jednak powrót małżonków do wspólnego pożycia jest nadal możliwy.
Postępowania rozwodowe
W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:
- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów.
W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron.
W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera.
To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.
Jak godnie przeprowadzić sprawę rozwodową?
Z pewnością przeprowadzenie rozwodu nie należy do spraw łatwych dla obojga małżonków. W trakcie rozwodu pojawia się wiele okoliczności niesprzyjających właściwemu przebiegowi procesu. Dodatkowe emocje niejednokrotnie zaostrzają konflikt, powodując umacnianie stanowisk stron. Kiedy małżeństwo posiada jeszcze nieletnie dzieci lub spory majątek to do rozstrzygnięcia dochodzą kwestie podziału majątku wspólnego, ustalenia władzy rodzicielskiej oraz należnych alimentów. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, warto zawsze skorzystać z usług doświadczonych w tym temacie prawników, adwokatów.
Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Przeworsk pomoże w Twojej sprawie.
Porady Prawne
Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.
[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98
