Najlepszy adwokat rozwód Otwock, opinie

Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Otwock zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy nie będzie rozwiązania małżeństwa?

Adwokat rozwodowy zaznacza, że Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia wspomnianych pozytywnych przesłanek, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o sytuację, w której wskutek rozwiązania małżeństwa mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo taka decyzja byłaby w sprzeczności z innym zasadami współżycia społecznego. Również wtedy gdyby oczekiwał tego małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji rozwiązanie małżeństwa może nastąpić jednak nastąpoi, jęzali drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

"Aby bardziej rzetelnie przedstawić negatywne strony rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność odzwierciedla nam orzecznictwo" - wskazuje prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. W związku z tym orzeczenie rozwiązania małżeństwa osób starszych nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednakże jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia to takie rozwiązanie będzie sprzeczne z zasadami życia społecznego.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

Często wskazywaną przyczyną rostania małżonków jest problem alkoholowy. Aby jednak doszło do orzeczenia z tego powodu nie wystarczy sam fakt uzależnienia od alkoholu, gdyż jak wskazuje art. 23 k.r.o. małżonkowie zobowiązani są do udzielania sobie wzajemnej pomocy, W takim przypadku sąd mógłby widzieć tą pomoc właśnie w dochodzeniu do trzeźwego życia. Jeżeli jednak choroba współmałżonka stanowiąca uzależnienie, wynikła całkowicie z jego winy a na dodatek nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu to sąd uzna, że nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron. Zwłaszcza jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]

Sprawy rozwodowe w Polsce na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci stają się coraz częstszym zjawiskiem. O ile w 1950 roku orzeczonych zostało ich 11 tysięcy, to w roku 1970 było ich już blisko 35 tys., a w 2017 roku - ponad 65 tysięcy.

Dzieci a sprawy małżeńskie

Prawnicy wskazują, że w trakcie postępowania rozwodowego niezwykle ważna jest kwestia ochrony interesów dziecka. Natomiast jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy orzeczenia rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Sąd dokonując oceny czy w danej sprawie faktycznie małżeństwo przestało istnieć i nie ma żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, powinien wziąć też pod uwagę upływ czasu od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeśli więc okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa dopiero 2 tygodnie, to doświadczenie życiowe podpowiada, choć może to rysować się różnie na tle okoliczności konkretnej sprawy, że powrót małżonków do pożycia jest jeszcze możliwy.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak godnie i spokojnie przejść przez sprawę rozwodową?

Podsumowując, przeprowadzenie postępowania rozwodowego z pewnością nie należy do spraw łatwych i przyjemnych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające właściwemu przebiegowi procesu. Niejednokrotnie stres i napięta atmosfera oraz formalny charakter utrudniają porozumienie a nawet zaostrzają konflikt i niezgodę stron. W sytuacji kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów oraz ustalenia sprawowania władzy rodzicielskiej i sposobu realizacji kontaktów z dziećmi. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, zawsze warto skorzystać z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Otwock pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98