Najlepszy adwokat rozwód Morąg, opinie

Co to jest rozwód? Z definicji, rozwód to dokonane przez sąd rozwiązanie istniejącego, zalegalizowanego związku małżeńskiego. Następuje w wyniku orzeczenia, na żądanie jednego lub obojga małżonków. Pomijając śmierć współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jednym z przypadków kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Morąg zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych zauważa, że choć prawo przewiduje warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania małżeństwa, istnieją sytuacje, w których to nie wystąpi. Dotyczy to przypadków, gdy istnieje realne ryzyko negatywnego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta koliduje z innymi normami społecznymi. Ponadto, unieważnienie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda tego małżonek winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi na to zgodę, lub okaże się, że brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Dla zobrazowania przesłanek negatywnych najlepiej posłużyć się przykładami z życia, których to rozmaitość dostarcza nam orzecznictwo" - mówi specjalista prawa rodzinnego. I tak - nie będzie godzić w zasady współżycia społecznego orzeczenie rozwodu osób w podeszłym wieku.[2] Sprzeczne zaś z zasadami współżycia społecznego byłoby orzeczenie rozwodu w sytuacji, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i z tego względu wymaga pomocy i opieki.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Kwestie małżeńskie a dzieci

Według adwokata specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci jest rozpatrywane tylko pod kątem ekonomicznego pogorszenia się ich sytuacji, może to nie być wystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Sam fakt zdrady małżeńskiej nie przesądza także o dopuszczalności rozwodu. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, które sąd bierze pod uwagę przy orzekaniu, wskazują, że w trakcie małżeństwa nawet ciężkie przewinienia, takie jak niedochowanie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, mogą być wybaczone. Z kolei pojęcie "pożycia małżeńskiego" obejmuje swą definicja wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces a nie stan niezmienny.[7]

Sąd, przy ocenie czy małżeństwo przestało istnieć i czy istnieją szanse na jego dalsze funkcjonowanie, powinien również wziąć pod uwagę upływ czasu od momentu zakończenia życia małżeńskiego. Jeśli więc okaże się, że rozpad małżeństwa, choć trwały i całkowity, trwał zaledwie 2-3 tygodnie, to przytoczone wcześniej zasady doświadczenia życiowego sugerują, że istnieje jeszcze możliwość powrotu małżonków do życia małżeńskiego.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak godnie przeprowadzić sprawę rozwodową?

Z pewnością przeprowadzenie rozwodu nie należy do spraw łatwych dla obojga małżonków. W trakcie rozwodu pojawia się wiele okoliczności niesprzyjających właściwemu przebiegowi procesu. Dodatkowe emocje niejednokrotnie zaostrzają konflikt, powodując umacnianie stanowisk stron. Kiedy małżeństwo posiada jeszcze nieletnie dzieci lub spory majątek to do rozstrzygnięcia dochodzą kwestie podziału majątku wspólnego, ustalenia władzy rodzicielskiej oraz należnych alimentów. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, warto zawsze skorzystać z usług doświadczonych w tym temacie prawników, adwokatów.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Morąg pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98