Najlepszy adwokat rozwód Libiąż, opinie

Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Libiąż zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy nie nastąpi rozwiązanie małżeństwa?

Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia przesłanek pozytywnych, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o ewentualność, że wskutek tego aktu mogłoby ucierpieć dobro wspólnych, małoletnich dzieci małżonków, albo też rozwód byłby sprzeczny z innym zasadami współżycia społecznego. Lub też w końcu rozwiązania małżeństwa żądałby małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji będzie to jednak możliwe, jeśli drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

"Aby przybliżyć obraz negatywnych przesłanek rozwodu najlepiej posłużyć się przykładami z życia, których to rozmaitość dostarcza nam orzecznictwo" - mówi prawnik od spraw rodzinnych. Nie będzie więc godzić w zasady współżycia społecznego orzeczenie rozwodu osób w starszym wieku.[2] Za to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego będzie orzeczenie rozwodu wtedy, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i z tego powodu wymaga stałej pomocy i opieki.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

Częstą przyczyną rozwodów jest problem alkoholowy. Aby jednak doszło do orzeczenia rozwodu z tego powodu nie wystarczy sam fakt uzależnienia od alkoholu, bowiem na mocy art. 23 k.r.o. małżonkowie są obowiązani do wzajemnej pomocy, którą to w takim przypadku sąd mógłby widzieć właśnie w pomocy w dochodzeniu do trzeźwego życia. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy choroba współmałżonka stanowiąca uzależnienie, wynikła całkowicie z jego winy i w dodatku nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu. Tym bardziej nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron, jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci liczba spraw rozwodowych w Polsce zdecydowanie wzrosła. W 1950 roku zakończono ich 11 tysięcy, a w 1970 roku było już prawie 35 tysięcy. Jednak w 2017 roku liczba ta wyniosła już ponad 65 tysięcy. Ten trend wskazuje na znaczący wzrost rozpadu małżeństw w Polsce.

Dobro dzieci a kwestie małżeńskie

Jak wskazuje adwokat rozwodowy, w kwestii ochrony interesów dziecka na gruncie rozwiązania małżeństwa, to jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Dokonując oceny czy w konkretnej, rozpatrywanej sprawie faktycznie małżeństwo przestało już istnieć i czy nie ma już żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, sąd weźmie także pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeżeli jednak w trakcie procesu okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa raptem kilka tygodni, to wspomniane wcześniej doświadczenie życiowe podpowiada, że - chociaż może to wyglądać się różnie na tle okoliczności rozpatrywanej sprawy - to jednak powrót małżonków do wspólnego pożycia jest nadal możliwy.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?

Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Libiąż pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98