Pozew o rozwód Krono Odrzańskie - Adwokat radzi
Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.
W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym w art. 56 § 1 wymienione są dwie przesłanki, tj. trwałość i zupełność rozkładu pożycia,
z tym, że muszą one wystąpić łącznie. Jak podkreśla specjalista rozwodowy oznacza to w praktyce, że między małżonkami muszą całkowicie
zaniknąć więzi w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej. Dodatkowo, rozpoznanie konkretnego przypadku, musi kierować do
wniosku, że ewentualny powrót współmałżonków do wzajemnego pożycia z pewnością nie nastąpi. Jeżeli już
doszło między małżonkami zupełnego i do trwałego rozpadu pożycia, to
takie sytuacje jak wspólne uczestniczenie w wyborach, imprezach
czy spotkaniach u znajomych, a także wspólne spożywanie
posiłków albo niesienie pomocy w trakcie choroby, nie
będą świadczyły o ewentualnym nawiązaniu pożycia małżeńskiego między dotychczasowymi partnerami.[1]
Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.
Prawnik, adwokat rozwodowy Krono Odrzańskie zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.
W jakich sytuacjach zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?
Specjalista od spraw rozwodowych zaznacza, że choć prawo określa warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania związku małżeńskiego, istnieją przypadki, w których to się nie wydarzy. Dotyczy to sytuacji, w których istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta stoi w sprzeczności z innymi normami społecznymi. Ponadto, rozwiązanie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda go małżonek winny rozkładu pożycia. Chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę albo brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.
"Aby ukazać niekorzystne aspekty rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność obrazuje nam orzecznictwo" - podkreśla prawnik zajmujący się sprawami rodzinymi. Stąd też rozwiązanie związku małżeńskiego osób starszych będzie zgodne z zasadami współżycia społecznego. Natomiast takie orzeczenie będzie w sprzeczności z normami społecznymi, jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia.
Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]
Poblem alkoholowy
Problem alkoholowy jest w Polsce częstą przyczyną rozwodów. Aby jednak doszło do orzeczenia rozwodu z tego powodu, sam fakt uzależnienia od alkoholu nie wystarczy, bowiem na mocy art. 23 k.r.o. małżonkowie są obowiązani do wzajemnej pomocy, którą w takim przypadku sąd mógłby widzieć właśnie w pomocy w drodze do wspólnego, trzeźwego życia. Wyjątkiem będzie sytuacja, gdy uzależnienie współmałżonka, wynika całkowicie z jego winy i w dodatku nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu. Wobec tego nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza - z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron - jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]
W ciągu ostatnich dziesięcioleci liczba spraw rozwodowych w Polsce ciągle rośnie. W 1950 roku odbyło się 11 tysięcy spraw, a w 1970 było ich już blisko 35 tysięcy. W 2017 roku liczba ta wzrosła do ponad 65 tysięcy.
Dobro dzieci a kwestie małżeńskie
Jak wskazuje adwokat rozwodowy, w kwestii ochrony interesów dziecka na gruncie rozwiązania małżeństwa, to jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]
Zdrada małżeńska
Do orzeczenia rozwodu nie wystarczy również sam fakt dopuszczenia się zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które będą brane pod uwagę przes sąd w trakcie orzekania, wskazują również, że nawet ciężkie przewinienia małżeńskie, w tym także naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane. Ponadto samo pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera wiele wątków faktycznych i jest bardziej procesem niż stanem niezmiennym.[7]
Dokonując oceny czy w konkretnej, rozpatrywanej sprawie faktycznie małżeństwo przestało już istnieć i czy nie ma już żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, sąd weźmie także pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeżeli jednak w trakcie procesu okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa raptem kilka tygodni, to wspomniane wcześniej doświadczenie życiowe podpowiada, że - chociaż może to wyglądać się różnie na tle okoliczności rozpatrywanej sprawy - to jednak powrót małżonków do wspólnego pożycia jest nadal możliwy.
Postępowania rozwodowe
W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:
- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów.
W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron.
W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera.
To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.
Jak godnie i spokojnie przejść przez sprawę rozwodową?
Podsumowując, przeprowadzenie postępowania rozwodowego z pewnością nie należy do spraw łatwych i przyjemnych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające właściwemu przebiegowi procesu. Niejednokrotnie stres i napięta atmosfera oraz formalny charakter utrudniają porozumienie a nawet zaostrzają konflikt i niezgodę stron. W sytuacji kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów oraz ustalenia sprawowania władzy rodzicielskiej i sposobu realizacji kontaktów z dziećmi. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, zawsze warto skorzystać z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów
Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Krono Odrzańskie pomoże w Twojej sprawie.
Porady Prawne
Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.
[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98
