Najlepszy adwokat rozwód Kobylanka k. Stargardu Sz., opinie

Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 56 § 1 wymienia dwie pozytywne przesłanki, tj. zupełność i trwałość rozkładu pożycia, przy założeniu, że muszą one wystąpić łącznie. Jak zaznacza prawnik rozwodowy w praktyce oznacza to, że więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej muszą całkowicie zaniknąć. Ponadto, analiza konkretnego przypadku, musi prowadzić do wniosku, że powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi. Jeśli między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to takie okoliczności jak wspólne uczestniczenie w wyborach, koncertach czy na przyjęciach u znajomych, a także wspólne spożywanie niektórych posiłków czy pomoc udzielana w czasie choroby, nie świadczą o nawiązaniu pożycia małżeńskiego między skłóconymi stronami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Kobylanka k. Stargardu Sz. zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

W jakich sytuacjach zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Specjalista od spraw rozwodowych zaznacza, że choć prawo określa warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania związku małżeńskiego, istnieją przypadki, w których to się nie wydarzy. Dotyczy to sytuacji, w których istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta stoi w sprzeczności z innymi normami społecznymi. Ponadto, rozwiązanie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda go małżonek winny rozkładu pożycia. Chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę albo brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Aby przybliżyć obraz negatywnych przesłanek rozwodu najlepiej posłużyć się przykładami z życia, których to rozmaitość dostarcza nam orzecznictwo" - mówi prawnik od spraw rodzinnych. Nie będzie więc godzić w zasady współżycia społecznego orzeczenie rozwodu osób w starszym wieku.[2] Za to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego będzie orzeczenie rozwodu wtedy, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i z tego powodu wymaga stałej pomocy i opieki.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak ustawodawca przyjął, że przypuszczenie to może zostać w konkretnych okolicznościach obalone. Zdaniem sądu najwyższego taka sytuacja zachodzi, gdy mimo upływu czasu niewyrażenie zgody przez stronę niewinną rozkładu pożycia wciąż trwa. Istnieje bowiem pogląd, iż taka odmowa wywołuje w niektórych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez zmuszanie do utrzymywania związków małżeńskich formalnych niemających szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogą zasługiwać na ich zalegalizowanie.[3] Nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na rozstanie, podyktowaną względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Dobro dzieci a kwestie małżeńskie

Jak wskazuje adwokat rozwodowy, w kwestii ochrony interesów dziecka na gruncie rozwiązania małżeństwa, to jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Sąd dokonując oceny czy w danej sprawie faktycznie małżeństwo przestało istnieć i nie ma żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, powinien wziąć też pod uwagę upływ czasu od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeśli więc okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa dopiero 2 tygodnie, to doświadczenie życiowe podpowiada, choć może to rysować się różnie na tle okoliczności konkretnej sprawy, że powrót małżonków do pożycia jest jeszcze możliwy.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak godnie i spokojnie przejść przez sprawę rozwodową?

Podsumowując, przeprowadzenie postępowania rozwodowego z pewnością nie należy do spraw łatwych i przyjemnych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające właściwemu przebiegowi procesu. Niejednokrotnie stres i napięta atmosfera oraz formalny charakter utrudniają porozumienie a nawet zaostrzają konflikt i niezgodę stron. W sytuacji kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów oraz ustalenia sprawowania władzy rodzicielskiej i sposobu realizacji kontaktów z dziećmi. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, zawsze warto skorzystać z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Kobylanka k. Stargardu Sz. pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98