Najlepszy adwokat rozwód Kłobuck, opinie

Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Kłobuck zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych zauważa, że choć prawo przewiduje warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania małżeństwa, istnieją sytuacje, w których to nie wystąpi. Dotyczy to przypadków, gdy istnieje realne ryzyko negatywnego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta koliduje z innymi normami społecznymi. Ponadto, unieważnienie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda tego małżonek winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi na to zgodę, lub okaże się, że brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Aby przybliżyć obraz negatywnych przesłanek rozwodu najlepiej posłużyć się przykładami z życia, których to rozmaitość dostarcza nam orzecznictwo" - mówi prawnik od spraw rodzinnych. Nie będzie więc godzić w zasady współżycia społecznego orzeczenie rozwodu osób w starszym wieku.[2] Za to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego będzie orzeczenie rozwodu wtedy, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i z tego powodu wymaga stałej pomocy i opieki.

Zgodnie z zasadą domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego małżonek niewinny rozkładu pożycia może odmówić rozwiązania małżeństwa. Jednak gdy brak takiej zgody ma charakter trwały to może, domniemanie takie może zostać w niektórych sytuacjach obalone. Przyjmuje się bowiem, że wywołuje się większą szkodę społeczną poprzez utrzymywanie nieformalnych związków, które mogą zasługiwać na legalizację, w miejsce tych formalnych ale niejako fikcyjnych.[3] Jak zaznaczają prawnicy, odmowę wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Sprawy małżeńskie a dzieci

Zdaniem prawnika specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro dzieci jest brane pod uwagę jedynie z perspektywy pogorszenia się ich sytuacji ekonomicznej, może to nie być wystarczający argument do odmowy rozwodu, gdy małżonkowie decydują się na rozwiązanie małżeństwa[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Sąd dokonując oceny czy w danej sprawie faktycznie małżeństwo przestało istnieć i nie ma żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, powinien wziąć też pod uwagę upływ czasu od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeśli więc okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa dopiero 2 tygodnie, to doświadczenie życiowe podpowiada, choć może to rysować się różnie na tle okoliczności konkretnej sprawy, że powrót małżonków do pożycia jest jeszcze możliwy.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?

Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Kłobuck pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98