Najlepszy adwokat rozwód Gryfino, opinie

Czym jest rozwód? Jest to rozwiązanie ważnego (to istotne) związku małżeńskiego. Orzekany jest przez sąd na wniosek obojga lub jedngo z małżonków. Innymi przyczynami kończącymi małżeństwo są śmierć małżonka albo uznanie go za zmarłego, a także unieważnienia małżeństwa.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Gryfino zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy nie będzie rozwiązania małżeństwa?

Adwokat rozwodowy zaznacza, że Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia wspomnianych pozytywnych przesłanek, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o sytuację, w której wskutek rozwiązania małżeństwa mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo taka decyzja byłaby w sprzeczności z innym zasadami współżycia społecznego. Również wtedy gdyby oczekiwał tego małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji rozwiązanie małżeństwa może nastąpić jednak nastąpoi, jęzali drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

"Aby bardziej rzetelnie przedstawić negatywne strony rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność odzwierciedla nam orzecznictwo" - wskazuje prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. W związku z tym orzeczenie rozwiązania małżeństwa osób starszych nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednakże jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia to takie rozwiązanie będzie sprzeczne z zasadami życia społecznego.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

Często wskazywaną przyczyną rostania małżonków jest problem alkoholowy. Aby jednak doszło do orzeczenia z tego powodu nie wystarczy sam fakt uzależnienia od alkoholu, gdyż jak wskazuje art. 23 k.r.o. małżonkowie zobowiązani są do udzielania sobie wzajemnej pomocy, W takim przypadku sąd mógłby widzieć tą pomoc właśnie w dochodzeniu do trzeźwego życia. Jeżeli jednak choroba współmałżonka stanowiąca uzależnienie, wynikła całkowicie z jego winy a na dodatek nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu to sąd uzna, że nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron. Zwłaszcza jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]

Sprawy rozwodowe w Polsce na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci stają się coraz częstszym zjawiskiem. O ile w 1950 roku orzeczonych zostało ich 11 tysięcy, to w roku 1970 było ich już blisko 35 tys., a w 2017 roku - ponad 65 tysięcy.

Sprawy małżeńskie a dzieci

Zdaniem prawnika specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro dzieci jest brane pod uwagę jedynie z perspektywy pogorszenia się ich sytuacji ekonomicznej, może to nie być wystarczający argument do odmowy rozwodu, gdy małżonkowie decydują się na rozwiązanie małżeństwa[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Dokonując oceny czy w konkretnej, rozpatrywanej sprawie faktycznie małżeństwo przestało już istnieć i czy nie ma już żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, sąd weźmie także pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeżeli jednak w trakcie procesu okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa raptem kilka tygodni, to wspomniane wcześniej doświadczenie życiowe podpowiada, że - chociaż może to wyglądać się różnie na tle okoliczności rozpatrywanej sprawy - to jednak powrót małżonków do wspólnego pożycia jest nadal możliwy.

Postępowania rozwodowe

Wyróżnia się dwa rodzaje, formy postepowań rozwodowych:

- bez orzekania o winie (inaczej: za porozumieniem stron) – w tej sytuacji małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do drugiej osoby i nie dochodzą winy partnera.
- z orzeczeniem o winie (kończące małżeństwo z winy jednego z małżonków lub obojga) – w trakcie sprawy małżonek próbuje wykazać winę partnera, a sąd może zasądzić alimenty na korzyść poszkodowanej osoby od małżonka, przez którego ustaje dotychczasowy związek małżeński.

Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?

Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Gryfino pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98