Najlepszy adwokat rozwód Gliwice, opinie

Jak zaznacza adwokat rozwodowy, rozwód to rozwiązanie przez sąd, ważnego związku małżeńskiego, na żądanie jednego lub obojga małżonków. Z pominięciem uznania współmałżonka za zmarłego, jego śmierci lub unieważnienia małżeństwa jest jedną z sytuacji kończących małżeństwo.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 56 § 1 wymienia dwie pozytywne przesłanki, tj. zupełność i trwałość rozkładu pożycia, przy założeniu, że muszą one wystąpić łącznie. Jak zaznacza prawnik rozwodowy w praktyce oznacza to, że więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej muszą całkowicie zaniknąć. Ponadto, analiza konkretnego przypadku, musi prowadzić do wniosku, że powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi. Jeśli między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to takie okoliczności jak wspólne uczestniczenie w wyborach, koncertach czy na przyjęciach u znajomych, a także wspólne spożywanie niektórych posiłków czy pomoc udzielana w czasie choroby, nie świadczą o nawiązaniu pożycia małżeńskiego między skłóconymi stronami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Gliwice zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy nie będzie rozwiązania małżeństwa?

Adwokat rozwodowy zaznacza, że Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia wspomnianych pozytywnych przesłanek, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o sytuację, w której wskutek rozwiązania małżeństwa mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo taka decyzja byłaby w sprzeczności z innym zasadami współżycia społecznego. Również wtedy gdyby oczekiwał tego małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji rozwiązanie małżeństwa może nastąpić jednak nastąpoi, jęzali drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

"Aby ukazać niekorzystne aspekty rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność obrazuje nam orzecznictwo" - podkreśla prawnik zajmujący się sprawami rodzinymi. Stąd też rozwiązanie związku małżeńskiego osób starszych będzie zgodne z zasadami współżycia społecznego. Natomiast takie orzeczenie będzie w sprzeczności z normami społecznymi, jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

Często wskazywaną przyczyną rostania małżonków jest problem alkoholowy. Aby jednak doszło do orzeczenia z tego powodu nie wystarczy sam fakt uzależnienia od alkoholu, gdyż jak wskazuje art. 23 k.r.o. małżonkowie zobowiązani są do udzielania sobie wzajemnej pomocy, W takim przypadku sąd mógłby widzieć tą pomoc właśnie w dochodzeniu do trzeźwego życia. Jeżeli jednak choroba współmałżonka stanowiąca uzależnienie, wynikła całkowicie z jego winy a na dodatek nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu to sąd uzna, że nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron. Zwłaszcza jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]

Sprawy rozwodowe w Polsce na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci stają się coraz częstszym zjawiskiem. O ile w 1950 roku orzeczonych zostało ich 11 tysięcy, to w roku 1970 było ich już blisko 35 tys., a w 2017 roku - ponad 65 tysięcy.

Dzieci a sprawy małżeńskie

Prawnicy wskazują, że w trakcie postępowania rozwodowego niezwykle ważna jest kwestia ochrony interesów dziecka. Natomiast jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy orzeczenia rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o orzeczeniu przez sąd rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które sąd powinien brać pod uwagę przy orzekaniu, wskazują bowiem, że w małżeństwie nawet ciężkie przewinienia, w tym naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane, zaś pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera w swej definicji wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces niż stan niezmienny.[7]

Kiedy sąd ocenia czy małżeństwo faktycznie zakończyło swoje istnienie i nie ma już nadziei na jego dalsze trwanie, musi również wziąć pod uwagę, jak długo małżonkowie nie prowadzą pożycia małżeńskiego. Nawet jeśli rozpad małżeństwa jest trwały i całkowity, to jeśli trwa on jedynie 2-3 tygodnie - to istnieje możliwość, że małżonkowie mogą powrócić do wspólnego życia Takie wnioski pojawią się zgodnie ze wspomnianymi wcześniej zasadami doświadczeniam życiowego.

Postępowania rozwodowe

W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:

- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów. W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron. W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera. To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.

Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?

Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Gliwice pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98